Joe Cocker - (20/5/1944 - 22/12/2014)

Θα μας λείψεις ...

Δεν θα περάσει

Πενήντα χρόνια από τη γέννηση του μ-λ κινήματος

Από την Εφημερίδα των Συντακτών

Τον Οκτώβριο του ’64 στελέχη του ΚΚΕ που διαφωνούσαν με τη ρεβιζιονιστική στροφή του ΚΚΕ η οποία εκδηλώθηκε και με την -ψευδεπίγραφη- αποσταλινοποίηση έβγαλαν το περιοδικό «Αναγέννηση» σηματοδοτώντας τη γέννηση ενός χώρου της κομμουνιστικής Αριστεράς με αναφορές στην Κινεζική Επανάσταση και με οργανώσεις όπως η ΟΜΛΕ, το ΚΚΕ(μ-λ), το Μ-Λ.

     

Του Νίκου Σβέρκου

«Εναντίον του οπορτουνισμού ή υπέρ του οπορτουνισμού, με το πραγματικά συνεπές, συνειδητό, αποφασιστικό προοδευτικό κίνημα ή με το ψευτοπροοδευτικό κίνημα. Τρίτη θέση δεν υπήρξε ποτέ, δεν υπάρχει και ούτε πρόκειται να υπάρξει». Σε αυτές τις φράσεις από το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Αναγέννηση», που εκδόθηκε πριν από 50 χρόνια, τον Οκτώβριο του 1964, υπάρχει το πολιτικό στίγμα του μαρξιστικού-λενινιστικού (μ-λ) κινήματος. Ενός χώρου που έμελλε να «στεγάσει» όσους διατύπωναν την πλήρη αντίθεσή τους στη «ρεβιζιονιστική στροφή» του ΚΚΕ, όταν σημειώθηκε η περίφημη (εν πολλοίς ψευδεπίγραφη) «αποσταλινοποίηση».

Το διεθνές και εγχώριο πλαίσιο

Το 20ό Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ενωσης τον Φεβρουάριο του 1956 και η 6η Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς σηματοδοτήθηκαν από δύο ιστορικής σημασίας αποφάσεις. Ο μεν Νικίτα Χρουστσόφ ως ηγέτης του ΚΚΣΕ ολοκλήρωνε την «εκκαθάριση» του κόμματος από την παλαιότερη ηγετική ομάδα και κατακεραύνωνε τον Στάλιν στην ομιλία του «περί της προσωπολατρίας και των συνεπειών της».

Το δε ΚΚΕ ζούσε την επίδραση της «στροφής» αυτής πιο δραματικά. Καθώς είχαν προηγηθεί τα «γεγονότα της Τασκένδης» το 1955, ο Ζαχαριάδης, ο οποίος δεν συμμετείχε στις εργασίες της 6ης Ολομέλειας, χαρακτηρίστηκε «μικροαστός» που ασκούσε «στυγνή δικτατορία» και καθαιρέθηκε από γενικός γραμματέας. Τα 75 στελέχη του κόμματος, που συμμετείχαν στις εργασίες, προερχόμενα από χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης, αποφάσισαν μεταξύ άλλων να οριστεί αντικαταστάτης του ο Απόστολος Γκρόζος, για λίγους μήνες, προτού αναλάβει τα ηνία ο Κώστας Κολιγιάννης.

Στο επίπεδο του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος διαμορφώνονται εκείνη την περίοδο δύο «γραμμές», καθώς σημειώνεται η μεγάλη διένεξη ανάμεσα στην Κίνα και τη Σοβιετική Ενωση. Η μεν πρώτη κατηγορεί την ηγεσία του ΚΚΣΕ ότι ακολουθεί υποχωρητική γραμμή απέναντι στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, η δε δεύτερη κατηγορεί τον Μάο Τσε-Τουνγκ ότι ασκεί «φιλοπόλεμη και εξτρεμιστική» τακτική.

Η έκδοση της «Αναγέννησης» το 1964, με εκδότη τον Ισαάκ Ιορδανίδη και υπεύθυνο σύνταξης τον Γιάννη Χοντζέα, αποτελεί επί της ουσίας την επικύρωση μιας εσωκομματικής διαμάχης που κρατούσε οκτώ χρόνια. Η απόφαση για την καθαίρεση του Νίκου Ζαχαριάδη προκάλεσε τριγμούς στο στελεχικό δυναμικό του παράνομου ΚΚΕ, που πλέον δρούσε μέσα από την ΕΔΑ, με αναλυτές της περιόδου να επισημαίνουν ότι οι αντιδράσεις στις αποφάσεις της 6ης Ολομέλειας συγκεντρώνονταν κυρίως σε πολλούς (περίπου τους μισούς) εξόριστους στον Αϊ-Στράτη αλλά και σε μεγάλη μερίδα των μελών του ΚΚΕ που είχαν καταφύγει σε ανατολικές χώρες.

Blues Revenge + Δημήτρης Πολύτιμος Live @ T.A.F.- 08.10.14

 

Ένας ζωντανός θρύλος, ο Δημήτρης Πολύτιμος μαζί με τον εξαιρετικό Ανδρέα Γκομόζια και τους Blues Revenge του μας χάρισαν ένα εκπληκτικό βράδυ στο TAF στο Μοναστηράκι.
Ο Πολύτιμος, που τον Γενάρη κλείνει τα 82 του χρόνια, παραμένει ένας εκπληκτικός πιανίστας/ κιμπορντίστας (για όποιον δεν τον ξέρει ας ρίξει μια ματιά εδώ).

Ένας χρόνος από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Διαδήλωση για την Παλαιστίνη στην Iσραηλινή Πρεσβεία

Πέμπτη 17 Ιουλίου, 6:30 μμ στην Ισραηλινή Πρεσβεία

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ – ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
Σχεδόν 200 νεκροί και πάνω από 1100 τραυματίες, στην πλειοψηφία τους άμαχοι γυναίκες και παιδιά είναι μέχρι τώρα ο απολογισμός της σφαγής που έχουν εξαπολύσει οι εγκληματίες πολέμου του κράτους του Ισραήλ στην παράνομα αποκλεισμένη και πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας.

Εδώ και 7 ημέρες το Ισραήλ σφυροκοπάει τη Γάζα με χιλιάδες αεροπορικές επιθέσεις και τόνους βομβών στοχεύοντας οικογένειες, νοσοκομεία,σχολεία, τεμένοι, ακόμα και ψαρόβαρκες. Ιατρικές ομάδες που αποτελούνται από ντόπιους αλλά και ξένους γιατρούς ανακοίνωσαν ότι οι πληγές στα σώματα που εξέτασαν προκλήθηκαν από τα καταστροφικά και διεθνώς απαγορευμένα όπλα DIME (Dense Inert Metal Explosives). Απαγορευμένα όπλα (βόμβες λευκού φωσφόρου) είχαν χρησιμοποιηθεί από το Ισραήλ και στις δυο προηγούμενες επιθέσεις του στη Γάζα, το 2012 και το 2008 εναντίον αμάχων. Οι ελλείψεις στα νοσοκομεία σε ιατροφαρμακευτικό υλικό είναι τεράστιες και η νοσηλεία ιδιαίτερα δύσκολη λόγω των συνεχών διακοπών ρεύματος. Χιλιάδες αναγκάζονται να αφήσουν τα σπίτια τους ζητώντας την επίσης επισφαλή προστασία σχολείων και κτηρίων των Ηνωμένων Εθνών ή προσπαθώντας να φύγουν μέσω του περάσματος της Ράφα.

«Mεταξύ του φωτός και της σκιάς» Τα τελευταία λόγια του Subcomandante Μάρκος

Το κείμενο που ακολουθεί διαβάστηκε από τον Μάρκος το Σάββατο 25 Μαϊου ημέρα μνήμης για τον Γκαλεάνο, μέρα που είχαν ανακοινώσει οι Ζαπατίστας και είχαν προσκαλέσει εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης και ανθρώπους να παραβρεθούν ώστε να ενημερωθούν για τις εξελίξεις σχετικά με την επίθεση και τα σχέδια του Ζαπατιστικού Στρατού.

"Mεταξύ του φωτός και της σκιάς" Τα τελευταία λόγια του Subcomandante Marcos

Σήμερα το πρωί, στο τέλος του αφιερώματος  για τον σύντροφο Γκαλεάνο, πάνω από τρεις χιλιάδες Ζαπατίστας των βάσεων στήριξης και των αγωνιστών, μαζί με περίπου χίλια μέλη της Έκτης, άκουσαν τα «τελευταία δημόσια λόγια» του  Εξεγερμένου Marcos του EZLN. Έξι ηγέτες της Μυστικής Επαναστατικής Επιτροπής Ιθαγενών, μαζί με τον Moisés και τον Μάρκος, ανέβηκαν στη σκηνή. Παρακάτω περιλαμβάνονται μερικά κομμάτια από τα πέντε μέρη της επιστολής του Μάρκος».

1. Μια δύσκολη απόφαση

"Η μάχη για την ανθρωπότητα και ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό ήταν και είναι δική μας, αλλά και πολλών άλλων από τα χαμηλά στρώματα. Ενάντια στον θάνατο, απαιτούμε τη ζωή,  ενάντια στη σιωπή, τα λόγια και τον σεβασμό, ενάντια στην αμνησία, την μνήμη, ενάντια στην ταπείνωση και την περιφρόνηση, την αξιοπρέπεια, ενάντια στην καταπίεση, την εξέγερση, ενάντια στη σκλαβιά, την ελευθερία, ενάντια στην επιβολή, την δημοκρατία, ενάντια στο έγκλημα, την δικαιοσύνη.

Ο πόλεμος που διεξάγουμε μας έδωσε το προνόμιο να ακουστούμε, από γενναιόδωρα αυτιά και καρδιές που βρίσκονται κοντά ή και μακριά. Υπήρχε άγνοια και αδιαφορία και εξακολουθεί να υπάρχει, όμως καταφέραμε να προσελκύσουμε  την προσοχή αρκετών. Στη συνέχεια, έπρεπε να ανταποκριθούμε σε ένα αποφασιστικής σημασίας ερώτημα: "ποιο θα είναι το επόμενο βήμα;"

Το να σκοτώσουμε ή να πεθάνουμε έμοιαζε η μόνη μοίρα μας.

Έπρεπε να ξαναχτίσουμε το μονοπάτι της ζωής, να χτίσουμε ό,τι αυτοί που βρίσκονται από πάνω είχαν καταστρέψει και συνεχίζουν να καταστρέφουν - την πορεία όχι μόνο των αυτόχθονων κοινοτήτων, αλλά και των εργαζομένων, των σπουδαστών, των εκπαιδευτικών, των νέων, και των αγροτών. Πάνω στο γεγονός ότι υπάρχουν διαφορές τόσο σε όσους είναι πάνω όσο και σε αυτούς που βρίσκονται από κάτω και αυτές οι διαφορές διώκονται και τιμωρούνται. Εμείς έπρεπε είτε να θυσιάσουμε το αίμα μας για την πορεία προς την εξουσία δίνοντας απλώς την ηγεσία σε άλλους ή να στρέψουμε τις καρδιές και τα μάτιά μας στους ανθρώπους που είμαστε – τους ιθαγενείς που προστατεύουν τη Γη και τη μνήμη.

Το δίλημμα μας δεν ήταν ανάμεσα στο να διαπραγματευτούμε ή να πολεμήσουμε, αλλά ανάμεσα στον θάνατο και την ζωή.

Εμείς επιλέξαμε να χτίσουμε ζωή, αλλά στη μέση ενός πολέμου – που δεν ήταν λιγότερο θανατηφόρος.

Οι νεκροί είναι όλοι εδώ, αλλά τώρα για να ζήσουν.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι κάποιοι πιστεύουν πως κάναμε λάθος με την επιλογή μας αυτή – ότι δηλαδή ένας στρατός δεν μπορεί και δεν πρέπει να προσπαθεί να επιβάλλει την ειρήνη. Με πολλούς τρόπους η σκέψη αυτή είναι σωστή αλλά ο κύριος λόγος για την επιλογή μας ήταν και είναι, το γεγονός ότι με μάχες, θα καταλήγαμε να εξαφανιστούμε.  Ίσως κάναμε λάθος με την επιλογή να καλλιεργήσουμε τη ζωή αντί να υμνούμε τον θάνατο.

Αλλά κάναμε αυτή την επιλογή κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο και ακούγοντας ο ένας τον άλλο – βάση της συλλογικότητας που είμαστε. Εμείς επιλέξαμε εξέγερση. Με άλλα λόγια, εμείς επιλέξαμε τη ζωή.

Γνωρίζαμε και γνωρίζουμε ότι ο θάνατος είναι απαραίτητος ώστε να υπάρξει η ζωή και ότι για να ζήσουμε πρέπει να πεθάνουμε."

Αλληλέγγυες Βιβλιοθήκες στα Σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Δήμου Κορυδαλλού

Από το site του Δήμου Κορυδαλλού (www.korydallos.gr) :
 

Χάρισε κι εσύ τα βιβλία που διάβασες και δεν χρειάζεσαι πια στην Αλληλέγγυα βιβλιοθήκη ενός σχολείου Β/βάθμιας εκπαίδευσης της πόλης μας.

 Με το σύνθημα «η γνώση είναι δύναμη» ο Δήμος Κορυδαλλού ξεκινά μια πρωτοπόρα δράση αλληλεγγύης στην προσπάθειά του να ενισχύσει την αγάπη των μαθητών για το καλό βιβλίο αλλά και να στηρίξει την ισότιμη δυνατότητα πρόσβασης στην  γνώση, των μαθητών που την στερούνται λόγω των σημερινών οικονομικών συνθηκών.

Στα εγκαίνια της έκθεσης " Η πορεία του Hugo Chavez"

Αντί για βίδεο στο γιουτούμπ.... Νικόλας Άσιμος

1987, 27 χρόνια πριν...δούλευα στη Σκουφά στο Κολωνάκι...είχε αρχίσει να νυχτώνει, μπήκε ο Στάθης : "Βρήκανε το Νικόλα κρεμασμένο στις σωληνώσεις του καλοριφέρ"
Είχα περάσει απ΄την Υπόγα πριν δυο απογεύματα, είχα δει το χαρτί αφημένο στα κάγκελα "Δυο μέρες έμειναν" έγραφε, δεν ήταν καλά, ούτε με ευκολία σε υποδεχόταν αλλά δεν είχα καταλάβει τι εννοούσε...
Κάποτε τρώγαμε μαζί τα μεσημέρια στο "Μοναστήρι" της Ζωοδόχου Πηγής, καπνίζαμε κέδρο στην Κρήτη, μιας και μας είχαν τελειώσει τα τσιγάρα κι ακόμα παλιότερα πούλαγα τις κασσέτες του μέχρι και στην έκθεση λουλουδιών της Κηφισιάς...
Γεια σου ρε Νικόλα ....
Στις φωτογραφίες μερικές από τις κασσέτες του που τις διατηρούμε ακόμα σε καλή κατάσταση παρ' όλες τις τόοοοοσες ώρες που έχουν παίξει... σε παραγωγή , όπως έγραφε ο "'Ετσι", ΤΡΕΧΑΓΥΡΕΥΟΠΟΥΛΟΣ Ε.Π.Ε.

Αφιέρωμα στον Hugo Chavez

Hasta la victoria siempre Comandante

 

Μεγάλη τιμή για την πόλη μας η επιλογή της από μέρους της πρεσβείας της Βενεζουέλας να την περιλάβει στη σειρά εκδηλώσεων που διοργανώνει, αφιερωμένες στον μεγάλο ηγέτη της Μπολιβεριανής επανάστασης Ούγκο Τσάβες, με αφορμή τον ένα χρόνο από τον θάνατό του.

Η εκδήλωση σε συνεργασία με τον Δήμο μας και με τη συμμετοχή Συλλόγων της πόλης μας, έχει θέμα τη συνάντηση των πολιτισμών των δυο χωρών και θα πραγματοποιηθεί την

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου, στις 7.00 μ.μ, στο Πνευματικό Κέντρο και περιλαμβάνει μουσική, τραγούδια, παραδοσιακούς χορούς και γαστρονομική συνάντηση.

Από τη γιορτή του 105,5 FM- Στο Κόκκινο

Κυριακή 09/02 - Από τη γιορτή στου Ψυρρή για τα 8 πετυχημένα χρόνια 
του ραδιοσταθμού 105,5 FM - ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ

"Ο Τσάβες πέρασε από εδώ"

Από την αντιφασιστική συγκέντρωση και πορεία στο Κερατσίνι

 

Όλοι και όλες στην αντιφασιστική συγκέντρωση Παρασκευή 31 Ιανουαρίου στις 6 μ.μ. στην οδό Παύλου Φύσσα (πρώην Π. Τσαλδάρη)

Ανακοίνωση Ο.Μ. Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Κερατσινίου – Δραπετσώνας

Οι δολοφόνοι προκαλούν . Καμία ανοχή.
Το περασμένο Σάββατο, τέσσερις μήνες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τα
τάγματα εφόδου των νεοναζί της Χρυσής Αυγής τόλμησαν να εμφανιστούν ξανά στο
Κερατσίνι.

Οι θρασύδειλοι ναζί με κράνη και κουκούλες γύρισαν στον τόπο του εγκλήματος, στο
σημείο όπου ο Ρουπακιάς δολοφόνησε τον Παύλο και έσκισαν το πανό που υπήρχε εκεί,
δείχνοντας πως όχι μόνο δεν έχουν μετανιώσει αλλά αναγνωρίζουν με τον πιο προκλητικό
τρόπο τη δολοφονία του Παύλου ως πολιτική πράξη.

Στη συνέχεια, αφού προχώρησαν σε στρατιωτική παράταξη, ανενόχλητοι επιτέθηκαν με
πέτρες στο στέκι του «Ρεσάλτο», προκαλώντας ζημιές σε γειτονικά σπίτια ενώ πέτρες
έσπασαν τα τζάμια και βρέθηκαν στο δωμάτιο ενός μικρού παιδιού. Παρά την έντονη
αστυνομική παρουσία στην περιοχή δεν υπήρξε η παραμικρή παρέμβαση για όση ώρα οι
ναζί – εγκληματίες εκτελούσαν το έργο τους.

Ακριβώς μία εβδομάδα πριν την εμφάνιση τους στο Κερατσίνι, τάγμα εφόδου είχε
προκαλέσει ζημιές σε κοινωνικό χώρο – πολιτικό στέκι στον Κορυδαλλό, ενώ επιχειρούν να
θέσουν ξανά σε λειτουργία τα γραφεία της Νίκαιας που υπήρξαν το επιχειρησιακό κέντρο
και το ορμητήριο για δεκάδες επιθέσεις καθώς και για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Η άμεση αντίδραση του λαού του Κερατσινίου, με μια μεγάλη συγκέντρωση, έστειλε ένα
ξεκάθαρο μήνυμα : Οι φασίστες είναι ανεπιθύμητοι στο Κερατσίνι!